Jean M. Auel – The Land of Painted Caves (2012-02)
Ayla, Jondalar, and their infant daughter, Jonayla, are living with the Zelandonii in the Ninth Cave. Ayla has been chosen as an acolyte to a spiritual leader and begins arduous training tasks. Whatever obstacles she faces, Ayla finds inventive ways to lessen the difficulties of daily life, searching for wild edibles to make meals and experimenting with techniques to ease the long journeys the Zelandonii must take while honing her skills as a healer and a leader. And there are the Sacred Caves that Aylas mentor takes her to see. They are filled with remarkable paintings of mammoths, lions, and bears, and their mystical aura at times overwhelms Ayla. But all the time Ayla has spent in training rituals has caused Jondalar to drift away from her. The rituals themselves bring her close to death, but through them Ayla gains A Gift of Knowledge so important that it will change her world.
Boekinformatie
Schrijver: Jean M. Auel
Titel: The Land of Painted Caves
Serie: Earth Children #6
Uitgeverij: Bantam Books (VS)
Jaartal: 2011
Bladzijden: 757
Genre: geschiedenis
Leeftijd: 18+
Mening: 2 sterren
- ik kocht dit boek in december 2011 bij boekwinkel Kinokuniya in Kuala Lumpur (Maleisië)
- dit boek is niet meer in mijn bezit (verkocht via bol.com)
- ik las dit boek in 2012 en dit was boek 2 van de boeken die ik in 2012 gelezen heb
Over het verhaal
The band of travellers walked along the path between the clear sparkling water of Grass River and the black-streaked white limestone cliff, following the trail that paralleled the right bank. (1e zin)
She wasn’t prepared for the sight in front of her. The profile of the head of a horse was carved so deeply into the limestone wall of the cave, it appeared to be growing out of it, and so realistically, it almost seemed alive. “I’m glad you did.” Ayla said. “I didn’t know carvings in stone could look so real.”
Reizen in Europa in de prehistorie was heel anders dan tegenwoordig. Het landschap bracht allerlei gevaren met zich mee.
The world during the Ice Age with its glittering glaciers, transparently clear rivers, thundering waterfalls, and hordes of animals in vast grasslands was dramatically beautiful, but brutally harsh, and the few people who lived then recognized at a fundamental level the necessity of keeping strong affiliations. You helped someone today because you would likely need help tomorrow.
Ayla heeft in de loop der jaren wel rotstekeningen gezien, maar nergens zo mooi als in het gebied waar de Zelandoniërs wonen. Hier maken ze gebruik van verschillende kleuren en creeëren ze diepte in de tekeningen. Ayla is erg onder de indruk…
“ (…) You said you wanted to show your acolyte our Sacred Places.” He turned to adress Ayla. “We live in ours,” he said, as he led them in.
The inside of the stone shelter made Ayla stop short with surprise. It was so colorful. Several of the walls were decorated with paintings of animals, which was not so unusual, but the background of many of them was painted a bright red shade with red ocher. And the renderings of the animals were more than outlines, or drawings; most of them were infilled with color, shaded to bring out the contours and shapes. One wall in particular caught Ayla’s attention. It was a painting of two exquisitely portrayed bison, one of them obviously pregnant.
Tijdens haar opleiding heeft Ayla weinig tijd voor Jondalar en Jonayla, hun dochter. Hierdoor gaat Jondalar op zoek naar ander gezelschap en dat zorgt voor jaloezie bij Ayla.
Uiteindelijk wordt Ayla een Zelandoni. Ze heeft haar initiatie gehad en is geen leerling meer. Tijdens haar initiatie heeft ze een visioen gehad waardoor de wereld van de Zelandoniërs erg zal veranderen. Ayla vraagt zich af of ze dit visioen wel moet delen.
Why was she the one who had to bring changes that affected everyone? That some would hate her for? Looking back, her life with the Clan seemed so reassuring, she wondered why she had struggled so hard against the restrictions. The ordered life of the Clan appealed to her now. There was a comforting security to a strictly regulated life.
Aan het einde van het boek heeft Ayla voor zichzelf een nieuwe plaats verworven in de samenleving van de Zelandoniërs. Samen met Jondalar en Jonayla gaat ze de toekomst tegemoet.
Mijn mening
Onlangs heb ik “The Land of Painted Caves” (Het lied van de grotten) gelezen van Jean Auel. Dit is het zesde en laatste deel van de serie Aardkinderen, boeken over Ayla en Jondalar. Eind jaren 80, begin jaren 90 waren deze boeken een hit in Nederland. Allerlei vrienden van mijn ouders waren de boeken aan het lezen waardoor mijn ouders ze ook kochten. Vanaf het eerste deel vond ik de serie leuk. Ik hou van historische romans, grotten, rotstekeningen en dat komt in deze boeken allemaal voor.
Om eerlijk te zijn viel het me tegen. Na de voorgaande boeken was ik erg benieuwd hoe het verder zou gaan met Ayla en Jondalar. Hoe zij samen een plaats zouden krijgen in de samenleving van de Zelandoniërs. Dit laatste boek was naar mijn idee nogal traag. In dit boek komen lange beschrijvingen voor die terug verwijzen naar de vorige vijf boeken. Deze beschrijvingen kunnen handig zijn voor mensen die de vorige delen niet gelezen hebben, maar mij stond het tegen. Pas over de helft van het boek kwam er vaart in het verhaal. Uiteindelijk ben ik blij dat ik dit laatste deel heb gelezen, omdat ik nu weet hoe het gaat met Ayla en Jondalar. Maar ik denk dat dit ook in de helft van het aantal pagina’s had gekund.
Oftewel, ik raad dit boek aan aan mensen die de vorige boeken uit de serie hebben gelezen. Vooral de eerste drie boeken vond ik erg goed. Leven in de prehistorie blijft fascinerend! Hoe zouden deze mensen vroeger geleefd hebben. Auel heeft met haar deze serie een mooi beeld geschept van het leven in de prehistorie, van het leven van de Cro Magnon mens, van het leven van de Neanderthaler en van hun interacties. Door haar beschrijving van het leven van Ayla en Jondalar is de geschiedenis gaan leven.
