De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.
Boekinformatie
Schrijver: Paolo Giordano
Titel: De eenzaamheid van priemgetallen
Uitgeverij: De Bezige Bij
Jaartal: 2009
Bladzijden: 318
Vertaler: Mieke Geuzebroek, Pietha de Voogd
Genre: psychologisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: geen sterren
- ik heb dit boek in 2011 van iemand geleend
- ik las dit boek in 2011 en dit was boek 3 van de boeken die ik in 2011 gelezen heb
Mijn mening
Ik heb het boek “De eenzaamheid van priemgetallen” van Paolo Giordano gelezen vanwege de fascinerende titel. Ik was benieuwd waar deze titel naar zou verwijzen. Priemgetallen zijn net als Alice en Mattia buitenbeentjes, eenzame dingen.
Ik vond het boek saai en het heeft me moeite gekost om het uit te lezen. Alice en Mattia worden geen van beide boeiend genoeg beschreven om ze voor mij interessant te maken. Niet alleen voor hun omgeving, maar ook voor mij blijven ze buitenbeentjes. Hun vriendschap kan mij niet overtuigen…