Sander van Leeuwen – Liever geen applaus voor ik leef (2015-68)

Het leven van de twintiger Thomas zit op slot. Hij heeft het gevoel een toevallige bijkomstigheid te zijn van andere levens. Zijn dagen zijn een aaneenschakeling van herhalingen. Thomas probeert zichzelf wanhopig in beweging te zetten, maar er verandert niets. Dan krijgt hij een brief van een meisje dat hij niet kent: Anna. Ze woont in Schotland en stuurt hem zeer persoonlijke ontboezemingen. Thomas kan het tegen wil en dank niet laten om terug te schrijven, en er ontstaat een briefwisseling. De brieven worden steeds somberder, alles in Anna’s leven lijkt zwart te zijn. Het doet Thomas denken aan zijn beste vriend Frank, die een aantal jaren geleden uit het leven stapte. Op een dag vraagt Anna Thomas om haar op te zoeken. Dat is de vonk die hem eindelijk tot leven wekt: gedreven door schuldgevoel over de geschiedenis van Frank, besluit hij te gaan. Hij moet Anna redden. Maar zo eenvoudig blijken de zaken niet te liggen.

Boekinformatie
Schrijver: Sander van Leeuwen
Titel: Liever geen applaus voor ik leef
Uitgeverij: Meulenhoff
Jaartal: 2015
Bladzijden: 256
Genre: psychologisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: 4 sterren

• ik heb dit boek in april 2015 als recensieboek gekregen van uitgeverij Meulenhoff
  • dit boek is niet meer in mijn bezit (weggegeven aan Leeszaal West in Rotterdam)
• ik las dit boek van 25 t/m 26 april 2015 en dit was boek 68 van de boeken die ik in 2015 gelezen heb

Over het verhaal

Ze is dood, maar ik lach.
Zo zou dit verhaal moeten beginnen. Het verhaal dat ik nu opschrijf, waarvan elke zin moet kloppen en ieder woord raak moet zijn. Voor haar. Want wat nooit is gezegd, heeft ook nooit bestaan en dat laat ik niet gebeuren.
Voor de deur staan dozen gevuld met mijn even en ik zit op de kale vloer van een leeg huis. Boven hoor ik mijn vader rommelen met een waterleiding. Zelf heb ik net een muur geschilderd, mijn handen zitten onder de blauwe verf en ik moet lachen. Eigenlijk lach ik al de hele dag. (blz. 7)

Thomas is 24 jaar, net afgestudeerd psycholoog en hij zit in een depressie. Hij dacht altijd dat als hij klaar zou zijn met zijn studie dat de wereld voor hem open zou liggen. Dat bleek niet zo te zijn. Hij heeft geen idee wat hij nu moet doen. Hij heeft wel gesolliciteerd, maar dat heeft nog niet tot een baan geleid. Overdag blijft hij thuis en ’s avonds heeft hij een schoonmaakbaantje. Hij maakt basisscholen schoon. Hij woont samen met Eva, zijn vriendin.

Eva en ik waren zo’n vier jaar bij elkaar maar van onze relatie was er niets meer over. Het was een relatie zoals die niet moet zijn, maar ik ondernam geen actie om dat te veranderen. En dat was niet verbazend, het was precies zoals ik was.

Eva had rechten gestudeerd en was sinds een aantal maanden bezig met haar promotie. Voor elke situatie had zij een oplossing via de weg van de rede. Behalve voor onze situatie, maar misschien wilden we dat beiden ook niet. Ik niet tenminste, want zonder Eva kon ik niet.
Ik was haar.
Ik was haar omdat ik voor alles wat ik deed haar toestemming nodig had. Niet dat dit echt moest, maar ik kon niet meer zonder. Bij alles wat ik deed, dacht ik aan de gevolgen voor haar en daarmee voor mij. Nooit rechtstreeks aan de gevolgen voor mij. (blz. 13)

Op een dag krijgt Thomas een brief, van een Schots meisje die hij niet kent. Thomas heeft geen idee wat hij hiermee moet doen en hij negeert de brief. Maar dan komt er een tweede brief. En Thomas besluit een brief terug te sturen.

Waar was ik in vredesnaam mee bezig? Een jongen van vierentwintig maakt zich midden op de dag druk om twee brieven die hij heeft ontvangen. Ik werd kwaad op mezelf, stond op en schonk een glas water in. Ik dronk het leeg.
En gooide het kapot op het laminaat.
Ik schreeuwde iets, ik weet niet meer wat. Waarom glipte het leven me door de vingers? Waar was de controle gebleven? Het was toch goed? Er was toch evenwicht? Waarom maakte ik me hier dan druk om? Om een brief? Als ik me druk wilde maken moest ik me druk maken om Eva. Dat er niets meer was, ook al was dat nog zo stabiel. Daar moest ik me mee bezighouden, niet met die brieven. Wat was er zo belangrijk aan die woorden op papier? (blz. 62)

Er ontstaat een briefwisseling tussen Thomas en Anna. Anna schrijft dat ze depressief is en weg wil uit het Schotse dorpje waar ze woont. En dan komt er een brief waarin ze vertelt dat dit haar laatste brief is. Thomas besluit om naar Schotland te gaan om haar te gaan zoeken.

Ik borg de brief eerst nog op en hoopte dat daarmee alles voorbij zou zijn. Dat het boek uit was.
Maar dat was het natuurlijk niet.
Ik zou haar gaan opzoeken. Dat wist ik toen ik haar brief las. Ze had me nodig.
Maar ik miste een argument om naar haar toe te gaan. Het was al onverstandig van me geweest om haar in eerste instantie terug te schrijven, en het zou nog dommer zijn om op deze laatste woorden in te gaan. Het werd een steeds ongeloofwaardiger verhaal en het was tijd om eruit te stappen.
Maar.
Het was alsof Anna naar me schreeuwde, alsof de boekenkast me naar zich toe zoog. De kast stond daar als een grote magneet en ik werd er als een klein hoefijzer met mijn hart naartoe getrokken maar met mijn hoofd van afgestoten. Het was een constant gevecht. Everybody’s trusting in the heart, like the heart don’t lie. (blz. 151)

Hoe zal Anna reageren als Thomas opeens bij haar voor de deur staat?

Mijn mening

Het is een mooi, verrassend, fascinerend en zielig verhaal. Thomas en Anna zijn allebei depressief en weten niet wat ze met hun leven aanmoeten. Ze denken dat ze er met niemand over kunnen praten, behalve in de brieven aan elkaar. Ondanks het onderwerp is het geen zwaar verhaal geworden. Ik ben wel benieuwd hoe het verder zal gaan met Thomas. Zal hij een baan gaan vinden die bij zijn studie past?

In het boek staan korte schuingedrukte citaten. Dit zijn stukjes uit liedjes die voor Thomas belangrijk zijn. Aan het einde van het boek staat een overzicht met deze citaten en de liedjes waaruit ze komen.

Dank je wel uitgeverij Meulenhoff dat ik een recensie-exemplaar van dit boek mocht lezen! 

Koop een boek
De leukste plek om een boek te kopen is een boekwinkel. Als je online koopt via deze links van Libris, bruna of bol. krijg ik een klein percentage van de verkoper én ondersteun je deze website.