Zomer 1936. Janna, een jonge Nederlandse schermster, wordt door haar vader op de trein gezet om in de leer te gaan bij zijn oude vriend, maître Egon von Bötticher. Egon, een huzaar die gewond en verbitterd is teruggekeerd uit de Eerste Wereldoorlog, slijt zijn dagen op een verlaten landgoed bij Aken. Hier geeft hij les aan twee beeldschone tweelingbroers en organiseert hij bloedige duels voor studenten. Binnen de poorten van deze eigenaardige wereld gaat Janna, geïntrigeerd door haar ontoeschietelijke maître, op zoek naar antwoorden. Wat is er tussen hem en haar vader voorgevallen, en wie moet de rekening vereffenen? Gaandeweg dringt de buitenwereld het leven op het landgoed binnen en komt het tot een dramatische ontknoping.
Boekinformatie
Schrijver: Marente de Moor
Titel: De Nederlandse maagd
Uitgeverij: Querido
Jaartal: 2010
Bladzijden: 302
Genre: psychologisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: 3 sterren
- ik kocht dit boek in december 2011
- ik las dit boek in 2012 en dit was boek 1 van de boeken die ik in 2012 gelezen heb
Over het verhaal
De hoofdpersoon in “De Nederlandse maagd” is Janna. Ze woont met haar ouders in Limburg. Haar vader stuurt haar naar een vroegere vriend van hem in Duitsland om beter te leren schermen. Haar vader en Egon von Bötticher hebben al twintig jaar geen contact meer, sinds het einde van de Eerste Wereldoorlog.
Deze brief behoeft geen postzegel en zal zeker niet ongelezen blijven, want ik geef hem mee aan mijn dochter, die erop zal toezien dat je hem opent. (eerste zin van het boek)
Janna reist voor het eerst van haar leven naar Duitsland. Bij het station wordt ze door Von Bötticher afgehaald.
Je zou kunnen zeggen dat Von Bötticher verminkt was, maar na een week merkte ik zijn litteken al niet meer op. Zo snel went een mens aan uiterlijke afwijkingen.
Na een autotocht van meer dan een half uur komen ze aan op het landhuis Raeren waar Von Bötticher woont.
De voordeur leek op het deksel van een doodskist. Ik overdreef natuurlijk, maar toen Von Bötticher mij voor de dichte deur liet staan omdat hij iets in de auto was vergeten, straalde vooral eenzaamheid van het huis op mij af, en andersom.
In het landhuis woont Von Bötticher samen met een huishoudster en haar man, de tuinman. Een aantal dagen later komt er ook een tweeling naar Raeren. Siegfried en Friedrich oefenen samen met Janna hun schermkunsten.
Op het Raeren werd ik een gluurder. Gesloten gordijnen, vreemde brieven, onweerstaanbare woordenwisselingen – ik werd erheen getrokken als een dief naar een kluis.
Janna komt er achter dat Von Bötticher de brieven van haar vader, waar hij nooit antwoord op heeft gekregen, gelezen en bewaard heeft. Ze is zo nieuwsgierig dat ze stiekem deze brieven uit zijn kamer haalt, leest en uiteindelijk verbrand.
Op het Raeren komen regelmatig mannen en studenten om te schermen. Er zijn onderhuidse politieke spanningen. Von Bötticher zegt hierover tegen een van zijn vrienden:
Dat hele nationaalsocialisme is een nutteloos experiment, daar komen ze binnenkort wel achter. Het is waanzin om eenvormigheid en symmetrie te willen creëren, in weerwil van de verschillen.
Tijdens haar verblijf op Raeren wordt Janna volwassen. Ze wordt verliefd en krijgt een sexuelle relatie.
Het is aanlokkelijk om naderhand te zeggen dat ik van nature de juiste kant koos, dat ik vermoedde wie later fout zou worden en wie goed, maar ik was alleen maar verliefd.
Na een aantal maanden is de sfeer op Raeren veranderd. Von Bötticher is een tijdje naar Amsterdam geweest en is sinds die tijd anders. Het hele huis wordt door hem leeggehaald en hij heeft geen interesse meer in de schermlessen van Janna en de tweeling. Uiteindelijk besluit Janna weer naar huis te gaan. Ze stuurt haar vader een telegram en laat zich ophalen. Het verhaal eindigt hier….
Mijn mening
Ik had hoge verwachtingen van dit boek, omdat het de AKO literatuurprijs heeft gewonnen. Het viel me een beetje tegen. Op de achterflap van het boek komt de volgende tekst voor: Binnen de poorten van deze eigenaardige wereld gaat Janna, geïntrigeerd door haar ontoeschietelijke maître, op zoek naar antwoorden. Wat is er tussen hem en haar vader voorgevallen, en wie moet de rekening vereffenen?
Hierdoor kreeg ik het idee dat er iets spannends in het verhaal zou gebeuren, dat Janna een geheim zou ontdekken. Janna vindt de brieven die haar vader aan Von Bötticher heeft gestuurd, leest ze en verbrand ze. Het wordt niet duidelijk wat ze verder met deze brieven doet en waarom ze deze leest. Ze confronteert niemand met de inhoud van de brieven. Het verhaal kabbelt zich voort, maar wordt nergens echt interessant.
De schrijfstijl van Marente de Moor is wel prettig, maar het verhaal is niet zo goed uitgewerkt. De personages blijven oppervlakkig, waardoor ik aan het einde van het boek met vragen bleef zitten, bijvoorbeeld waarom de ene tweelingbroer de andere aanvalt.
Het lijkt me een prachtig boek.
De verbeelding wil ook wat, ik houd wel van literatuur die wat te wensen overlaat. Ken je misschien Sandor Marai, prachtig vind ik dat. Van die terugkijkende oude mannen met eenzelfde liefde, je zou denken dat het ongemakkelijk is en dat alles nu wel geheel duidelijk is maar juist het versluierde terugkijken heeft iets ontroerende.
Waarschijnlijk ga ik dit boek ook wel lezen.
@Rockarde: ik hou ook van literatuur die wat te wensen overlaat, maar ik vond dit gewoon een verhaal dat mij tegenviel. Gelukkig zijn er ook andere meningen 😉
Ik ben benieuwd wat jij van dit boek vond.
Nee, ik ken Sandor Marai niet, maar ik zal eens kijken.