Op een beslissend punt in zijn volwassen bestaan heeft Hans Sievez een diep-religieuze ervaring; hij is ervan overtuigd voor een kort moment in direct contact met God te hebben gestaan. In de daarop volgende zoektocht naar zingeving en het eeuwige leven verliest hij het zicht op de werkelijkheid en het contact met zijn omgeving. Zijn huwelijk en de relatie met zijn twee zoons komen onder grote druk te staan.
Boekinformatie
Schrijver: Jan Siebelink
Titel: Knielen op een bed violen
Uitgeverij: De Bezige Bij
Jaartal: 2005
Bladzijden: 446
Genre: psychologisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: geen sterren
- Ik heb dit boek in april 2006 gekregen voor mijn verjaardag
- mijn exemplaar was de 31e druk uit februari 2006
- dit boek is niet meer in mijn bezit (verkocht via Marktplaats)
- ik las het boek in 2006 en dit was boek 13 van de boeken die ik in 2006 gelezen heb
Mijn mening
Wat een deprimerend boek! En tegelijkertijd een mooi en fascinerend boek om te lezen. Het is deprimerend om te lezen dat er mensen zijn die zo’n beangstigend Godsbeeld hebben dat ze doodsbang zijn om iets verkeerd te doen in de ogen van God en bang zijn om dood te gaan. Zich zo afsluiten van de mensen om zich heen…. Dit is zo tegenstrijdig met mijn beeld van God: een persoon die mensen liefheeft, voor ze zorgt en ze beschermt.
Het is een boek dat moeilijk was om weg te leggen. Ik bleef hopen dat Hans Sievez voor zijn familie zou kiezen in plaats van voor ‘de broeders’. Lees het zelf!
Dit bericht is oorspronkelijk geplaatst op tantetil.vkblog.nl op 5 mei 2006
Koop een boek
De leukste plek om een boek te kopen is een (kinder)boekwinkel. Als je toch online wilt kopen doe dat dan via Libris of bol.com en ondersteun mijn website.Oude reacties
Phelan – 05-05-2006 09:58
Dag tante Til,
Siebelink in een paar interviews gehoord en gezien, waardoor ik uiteindelijk het boek kocht. De eerste regels zijn al direct van poëtische schoonheid, dat roept om lezen, het verhaal zal herkenning oproepen.
Dak je Til, dankzij jou ga ik eindelijk eens verder lezen.
Ernst – 12-09-2006 15:58
Dag Tante Til, mijn oog viel op de boekrecensies. Dit was mijn ervaring met Knielen op een bed violen. Ik heb het diverse malen weggelegd. “Mooi boek?”, zie mijn vrouw dan. “Ik stop er mee, ik wordt er niet goed van.” Toch doorgelezen en geen spijt van gehad. Nu worstelt mijn vrouw met hetzelfde.
Op mijn weblog schreef ik op 22 juli:
Geplaatst op 22 juli 2006 22:23 door Ernst
Het is heet, ik lees een boek
Het is heet, ik lees het boek,
in de schaduw van het huis:
“Knielen op een bed violen”
Ik leg het weg en kijk vooruit,
Naar de kikker in de vijver.
Het vliegt me telkens naar de strot,
en snak naar adem van de tekst
Ik pak de krant en koffiekan,
schenk mezelf bedachtzaam in,
Nu niet meer die rare strijd.
van Sievez en Onze Heere,
Ik stop er mee, ik stop er mee,
We fietsen weg, naar Schoorl aan Zee.
Het is heet, ik lees het boek,
In de schaduw van mijn hoed,
Henning Mankel schreef “Het graf”
Een oude misdaad van een Est
En terwijl de vloed verdwijnt
Lost hij prettig die misdaad op.
We fietsen weer naar onze tuin
In de schaduw van de schuur
pak ik toch weer het gevecht
van Sievez met zijn vrouw en zonen
Ik red het nu, ik maak het af
En denk aan Jan Siebelink
Het is heet, ik lees het boek
in de schaduw van het huis:
“Komt een vrouw bij de dokter”
van Kluun.
Ook een strijd.