De autistische Don Tillman doceert genetica aan de universiteit. Hij is superintelligent, kan geweldig koken en is op zoek naar een vrouw. Door zijn sociale onhandigheid is hij echter nooit verder gekomen dan een eerste date. Met behulp van een zestien pagina’s tellende vragenlijst hoopt hij zijn perfecte partner te vinden. Dan komt Rosie Jarman in zijn leven: verre van perfect, maar wel intelligent en mooi. En ze is ook op zoek naar haar biologische vader – een zoektocht waar Don haar misschien bij zou kunnen helpen.
Boekinformatie
Schrijver: Graeme Simsion
Titel: Het Rosie Project
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Jaartal: 2013
Bladzijden: 332
Vertaler: Linda Broeder
Genre: humor, romantisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: 4 sterren
- ik heb dit boek in december 2014 gekregen met lootjestrekken via de website van Zon en Maan
- ik las het boek op 13 juli 2017 en dit was boek 69 van de boeken die ik in 2017 gelezen heb
Mijn samenvatting
Ik heb mogelijk een oplossing gevonden voor het Echtgenote Probleem. Achteraf gezien was het antwoord overduidelijk, zoals bij zoveel wetenschappelijke doorbraken. Maar zonder een reeks ongeplande gebeurtenissen zou ik het waarschijnlijk nooit hebben gemerkt.
Gene gaf de aanzet tot de reeks toen hij erop stond dat ik een lezing zou geven over het syndroom van Asperger die hij eigenlijk zelf had toegezegd te geven. De timing was erg ongelukkig. De voorbereidingstijd kon worden gecombineerd met het nuttigen van mijn lunchn, maar op de avond in kwestie had ik vierennegentig minuten ingepland voor het schoonmaken van mijn badkamer.
1. De badkamer schoonmaken na de lezing, leidend tot slaapgebrek met als resultaat verminderde mentale en fysieke prestaties.
2. Het schoonmaken uitstellen naar de volgende dinsdag, leidend tot een achtdaagse periode van verminderde badkamerhygiëne met daarbij behorend risico op ziekte.
3. Weigeren de lezing te geven, leidend tot beschadiging van mijn vriendschap met Gene.
Ik legde het dilemma voor aan Gene, die zoals gewoonlijk een alternatieve oplossing bood.
‘Don, ik zal wel iemand voor je inhuren om je badkamer schoon te maken.’
(blz. 9)
Don Tillman is geeft les in genetica aan de universiteit. Hij is op zoek naar een vrouw. Hij is autistisch en daardoor sociaal erg onhandig. Hij heeft nu besloten om een vragenlijst te maken. De vragenlijst wordt uiteindelijk 16 bladzijden lang en met deze vragenlijst op zak gaat hij naar een singlesfeest.
Ik stond in een buitenwijk voor de deur van een huis dat me deed denken aan de bungalow van mijn ouders in Shepparton. Ik was vastbesloten nooit meer naar een singlesfeest te gaan, maar de vragenlijst gaf me de gelegenheid om de kwelling van ongestructureerde sociale interactie met vreemden te vermijden.
Ik gaf de vrouwelijke gasten bij binnenkomst een vragenlijst, om in te vullen wanneer het hun schikte en aan mij te retourneren op het feest of per e-mail. Aanvankelijk nodigde de gastvrouw me uit om me onder de gasten in de woonkamer te mengen, maar toen ik haar mijn strategie had uitgelegd, liet ze me met rust. Na twee uur keerde een vrouw van ongeveer vijfendertig met een BMI van ongeveer eenentwintig terug naar buiten met twee glazen mousserende wijn. In haar hand hield ze een exemplaar van de vragenlijst.
Ze gaf me een glas. ‘Ik dacht dat je misschien wel dorst zou hebben,’ zei ze met een aantrekkeljk Frans accent.
Ik had geen dorst, maar ik was blij dat ik alcohol kreeg aangeboden. Ik had besloten dat ik het drinken alleen zou opgeven als ik een niet-drinkende partner zou vinden. En na enige zelfreflectie had ik geconcludeerd dat ‘C. Met mate’ ook een acceptabel antwoord was op de vraag over alcohol. Ik nam me voor de vragenlijst bij te werken.
Bedankt.’ Ik hoopte dat ze me de vragenlijst zou geven en dat mijn zoektocht wellicht ten einde was, hoe onwaarschijnlijk dat ook leek. Ze was uitermate aantrekkelijk en het gebaar van de wijn wees erop dat ze zeer attent was, in tegenstelling tot de andere gasten en de gastvrouw.
‘Je bent een wetenschapper, toch?’ Ze wees op de vragenlijst.
‘Correct.’
‘Ik ook,’ zei ze. ‘Er zijn hier vanavond maar weinig academici.’ Hoewel het gevaarlijk was om conclusies te trekken op basis van gedrag en gespreksonderwerpen, kwam mijn inschatting van de gasten overeen met haar observatie.
‘Ik ben Fabienne,’ zei ze. Ze stak haar vrije hand uit, die ik met gepaste kracht schudde. ‘Dit is vreselijke wijn, non?’
Dat beaamde ik. Het was een zoete wijn met koolzuur, alleen acceptabel vanwege de alcohol die hij bevatte.
‘Zullen we anders naar een wijnbar gaan om iets beters te halen?’
Ik schudde mijn hoofd. De slechte kwaliteit van de wijn was vervelend, maar niet cruciaal.
Fabienne zuchtte diep. ‘Luister. Ik heb twee glazen wijn op, ik heb al zes weken geen seks gehad en ik zou liever nog zes weken wachten dan dat ik met een van de andere mannen hier mee naar huis zou gaan. Dus, kan ik je een drankje aanbieden?’
Het was een zeer vriendelijk aanbod. Maar het was nog vroeg op de avond. Ik zie: ‘Er worden nog meer gasten verwacht. Misschien vind je wel een geschikte partner als je nog even wacht.’ (blz. 45)
Don gaat niet in op het aanbod van Fabienne. Op een gegeven moment ontmoet hij Rosie. Volgens zijn vragenlijst past ze helemaal niet bij hem. Toch worden ze langzaam vrienden. Rosie is op zoek naar haar biologische vader. Don probeert haar daarbij te helpen. Zal het hen lukken om Rosies vader te vinden? Vindt Don ondertussen ook een vrouw?
Mijn mening
Ik heb dit boek al een paar jaar in mijn kast staan. De samenvatting van het verhaal trok me aan, maar ik was bang dat dit boek te romantisch zou zijn. Deze zomer besloot ik om het boek maar eens mee op vakantie te nemen.
Vanaf de allereerste bladzijde zat ik in het verhaal. Af en toe moest ik erg lachen om de uitspraken van Don. Het is een erg grappig boek. Ik vond het wel vreemd dat Don zijn gedrag snel kan veranderen als iemand hem vertelt dat hij iets op een verkeerde manier doet of zegt. Lijkt me niet realistisch.
Ik ben erg benieuwd naar het vervolg op dit boek.