Bart en Arie zijn biljartvrienden. Terwijl Bart hartstochtelijk verliefd is op Fleur, maakt Arie, ingenieur bij Rijkswaterstaat, zich grote zorgen over de uitputting van de aarde. Het lukt hem echter niet om de wetenschappelijke wereld te mobiliseren. Daarom bedenkt hij zelf een dramatische actie waardoor het klimaat éven het gesprek van de dag is. Twintig jaar later breekt een enorme watersnoodramp uit. De kinderen van Bart en Fleur hebben geen geloof meer in de loze beloftes van politici, noch in de capaciteit van wetenschappers om veranderingen af te dwingen. Ze besluiten zelf het heft in handen te nemen…
Boekinformatie
Schrijver: Jan Terlouw
Titel: Kop uit ’t zand
Uitgeverij: De Kring
Jaartal: 2016
Bladzijden: 96
Genre: geen
Leeftijd: 18+
Mijn mening: 4 sterren
- ik heb dit boek in 2016 als recensieboek gekregen van uitgeverij De Kring
- ik las het boek op 6 januari 2017 en dit was boek 6 van de boeken die ik in 2017 gelezen heb
Mijn samenvatting
In 2021 was Bart Algers – geboortejaar 2000 – student aan de TU in Delft. Weg- en waterbouw. Hij was zakelijk en analytisch, maar als je hem beter leerde kennen, bleek hij ook een romantisch hart te hebben. Hij was breedgeschouderd en hield van de gierzwaluw die laag vliegt bij dreigende regen. Bovendien was hij hartstochtelijk verliefd op Fleur, ook student, maar in Leiden en in het vak rechten. Ze had een mooi, intelligent gezicht en een fijn lijf. Een lievelingsvogel had ze niet. Om er af te zijn, zei ze: het roodborstje, maar ze interesseerde zich niet voor vogels. Ze was nuchterder dan je misschien zou verwachten door haar mysterieuze glimlach. Zij en Bart sliepen minstens tweemaal per week samen, meestal in Leiden, in haar kamer, soms in het studentenhuis waar Bart woonde.
Weg- en waterbouw, met name waterbouw, was in Nederland niet alleen het vak van het verleden, ook van de toekomst. Want er was al jaren ene plan in uitvoering om de beveiliging van de Noordzeekunst te verhogen door het verbeteren of verleggen van stroomgeulen en het opspuiten van zand.
Bart en Fleur waren typische vertegenwoordigers van de jeugd in de voortschrijdende eeuw, jeugd die weer voor de burgerlijke stand en soms ook voor de kerk in het huwelijk wenste te treden en kinderen te krijgen en trouw aan elkaar te blijven tot de dood hen scheidde. (blz. 5)
Een van Barts beste vrienden is Arie. Ze kennen elkaar van hun studie. Waar Bart zich op dit moment vooral bezighoudt met zijn relatie met Fleur, heeft Arie andere doelen. Hij maakt zich grote zorgen over de opwarming van de aarde. Hij werkt bij Rijkswaterstaat en probeert zijn baas duidelijk te maken hoe groot het probleem nu al is. Maar niemand luistert naar hem. Hij krijgt pas aandacht als hij een drastisch besluit neemt.
Bart was weken van slag. Hij voelde zich schuldig. Ook hij had niet echt gereageerd op Aries waarschuwingen. Nu pas drong tot het door dat hij die zich toch altijd zo verbonden had gevoeld met Arie, ook al verschilden ze soms van mening, zich nooit had ingespannen om er iets aan te doen. Voor Arie was de manier waarop we omgaan met de aarde een obsessie, meer dan voor hem, maar in wezen waren ze het eens. Hij zou het werk van Arie voortzetten, dat was de plechtige belofte die hij aan zichzelf deed.
Na een maand ebde de aandacht voor de zelfverbranding weg. Bart kreeg een brief van vader en moeder Minderhout met de vraag of hij eens langs wilde komen. Hij ging. Hij trof twee gebroken mensen. Ze spraken over Arie, wat was hij een fijn mens geweest, hoe betrokken, wat een fantastische zoon, hun enige kind, en ten slotte stelde vader Minderhout de cruciale vraag: ‘Wat heeft hij met zijn daad bereikt?’
‘Veel,’ zei Bart met alle overtuigingskracht die hij kon opbrengen. ‘Het onderwerp is terug op de agenda, hier en in het buitenland. Ik ben nu aan het afstuderen, maar ik ben van plan om als dat klaar is een stuk te schrijven waarin het belang van Arie voor toekomstige generaties duidelijk wordt.’
De ouders knikten berustend. Hun gemis leek ieder denkbaar belang voor de toekomst te overstijgen. (blz. 20)
Na zijn afstuderen gaat Bart bij Rijkswaterstaat werken. Al gauw is zijn plan om zich in te zetten voor Aries ideeën verdwenen. Bart heeft het druk op zijn werk, en thuis met zijn gezin. Af en toe realiseert hij zich dat hij iets met de ideeën van Arie moet doen. Maar het is nooit het juiste moment. Zal Bart er ooit aan toekomen om dat artikel te schrijven? Hoe zal het gaan met de opwarming van de aarde? Heeft Arie gelijk gehad dat dit een groot probleem wordt?
Mijn mening
Het is een dun boekje van 92 bladzijden, maar het verhaal zit goed in elkaar. Tijdens het lezen merk je hoe gemakkelijk het is om je goede bedoelingen onder te laten sneeuwen door het leven. Het verhaal stemt tot nadenken over wat wij mensen doen met de aarde. De titel zegt wat we moeten doen: kop uit het zand, niet negeren wat er gebeurt, maar er iets aan doen.
Met dank aan uitgeverij De Kring voor het recensie-exemplaar