Al op de eerste dag na zijn afscheid ziet Maarten zich gesteld voor de vraag wat hij met zijn leven moet aanvangen nu hij van de ene dag op de andere niets meer te doen heeft. Het kost hem moeite aan die gedachte te wennen. Hij begint met kleine klusjes in huis te verrichten, merkt dat hij daarbij Nicolien in de weg loopt die het ontwend is om de hele dag met zijn tweeën te zijn, loopt een blokje om, pakt de fiets en gaat een keer bij het Bureau langs om de drukproeven terug te brengen van het Bulletin, waarvoor hij tot het eind van het jaar de verantwoordelijkheid heeft. Geleidelijk vindt hij een evenwicht, waarin gevoelens van onbestemdheid afgewisseld worden met die van gelukzaligheid en vrijheid. Zijn bezoeken aan het Bureau, waar zijn opvolger nog altijd niet is aangetreden, herhalen zich van tijd tot tijd. Hij zit aan bij de thee, luistert naar de problemen op de afdeling, prijst zich gelukkig dat hij zich daarmee niet meer hoeft te bemoeien. Af en toe neemt hij plaats aan het bureau van Beerta, op de zolderkamer die men hem als een pied à terre gelaten heeft om het werk af te ronden voor de commissies waarvan hij nog deel uitmaakt zolang zijn opvolger niet is aangewezen en ingewerkt. Als zijn opvolger eenmaal is aangetreden, sluipt gaandeweg een gevoel van vervreemding binnen. Het gedrag van zijn vroegere medewerkers begint te veranderen. Aanvankelijk uit dat zich in kleine irritaties die hij nauwelijks opmerkt of niet wil opmerken maar die hij niet meer kan negeren wanneer op een dag zijn zolderkamer ontruimd blijkt te zijn. Al zijn papieren liggen opgestapeld in een hoek. Vanaf dat ogenblik ontwikkelen de gebeurtenissen zich snel en leiden ze tot het onthutsende slot, waarop de titel van dit deel de lezer al enigszins heeft voorbereid.
Boekinformatie
Schrijver: J.J. Voskuil
Titel: De dood van Maarten Koning
Serie: Het bureau #7
Uitgeverij: Van Oorschot
Jaartal: 2000
Bladzijden: 226
Genre: psychologisch verhaal
Leeftijd: 18+
Mijn mening: geen sterren
- Ik heb dit boek in 2006 geleend bij de bibliotheek
- ik las dit boek in 2006 en dit was boek 17 van de boeken die ik in 2006 gelezen heb
Mijn mening
En dat was het laatste deel van de serie over het werken op het bureau. Ik vond het een interessante serie om te lezen. Soms irriteerde ik me aan het gedrag van de personages, maar niet te erg.
Dit bericht is oorspronkelijk geplaatst op tantetil.vkblog.nl op 8 juni 2006