[hier heb ik geen plaatje voor]

Dit is een vervolg op de bijdrage “Onderweg naar ….” van 24 augustus. Hij zit nog steeds in het donker. Zo te voelen is hij niet meer op een boot. Het voelt alsof de snelheid hoog is. Hij hoort geluid: kedoek kedoek kedoek kedoek. Hij kan het geluid niet echtLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

We zijn bij de haven in Belfast. Het schip wordt gebouwd door Harland & Wolff. De rederij White Star Line laat trots weten dat dit het grootste en meest luxueuze passagiersschip zal worden.  Maanden later ligt het schip klaar in de haven van Southhampton. Mevr. William Rowe Hocking (geboren ElizaLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

Om hem heen is het nog steeds donker. Hij heeft geen idee hoe lang hij hier opgesloten zit. Nergens komt licht naar binnen. Hij is de tijd kwijtgeraakt.Hij heeft al die tijd niemand gezien. Er is niemand om mee te praten. Er is niets te doen. Gelukkig is er voldoendeLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

Mijn tweede nacht in Melbourne voelde ik me alsof ik in de film “Lost in Translation” was beland. In deze film is Bill Murray voor een conferentie of iets dergelijks naar Tokyo gevlogen. En daar heeft hij vreselijk last van jetlag en kan ’s nachts totaal niet slapen. In deLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

Maanden geleden kreeg ik van een van mijn beste vrienden de tekst van “Waltzing Matilda” gemaild, het onofficiële volkslied van Australië. Ik kan me herinneren dat onze tandarts in Enschede dit vroeger elke keer begon te zingen als ik bij hem in de stoel lag. O, wat vond ik datLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

Onze verhuizing naar Australie is in volle gang. Begin mei zijn C. en ik naar Melbourne vertrokken. We hebben het daar druk gehad met het regelen van van alles: appartement, telefoon, internet, bankrekening. Ondertussen stond ons huis in Nederland te koop en na drie weken op Funda was het zowaar alLees verder…

[hier heb ik geen plaatje voor]

Afgelopen zaterdag waren C. en ik in Rotterdam voor ons jaarlijkse filmfestivaldagje. Hier zal ik later meer over vertellen. Dit verhaal gaat over de terugreis. In Rotterdam lag sneeuw en ijs. Het was koud. Gelukkig hadden we twee fleecedekens meegenomen voor in het Eendje. Om 22.30 uur reden we deLees verder…