Veganistische appeltaart

Ons buurmeisje van bijna 3 jaar is allergisch voor melkprodukten en ei. Dat is voor haar ouders erg lastig, want deze produkten komen in heel veel gerechten voor. Als ik bij ze kom thee drinken, krijgt zij een koekje uit een ander trommeltje dan de grote mensen. Die laatste koekjes noemt ze dan ook papa-en-mamakoekjes.

Mijn vriend bakt op dit moment regelmatig een appeltaart, omdat onze appelboom erg vol hangt met appels. De buurman wil daar ook altijd graag een stuk van mee eten. Daarom besloot mijn vriend vorig weekend om dan maar eens een veganistische appeltaart te bakken, zodat het buurmeisje ook mee kan eten.

Maandagmorgen heb ik een halve appeltaart bij de buren afgeleverd. Het buurmeisje was erg nieuwsgierig en wilde de taart direct proeven. Ze vond hem heerlijk! Bij elke hap keek ze me aan en zei: ‘Hmm, lekkere appeltaart!’

Ik vond het leuk om te zien dat ze er zo blij mee was. Toen ik haar een paar dagen later tegen kwam zei ze het nog steeds: ‘lekkere appeltaart!’

20060904 appels

Deze tekst heb ik geschreven voor de tweede bijeenkomst van mijn cursus schrijven. De opdracht was om een tekst te schrijven van maximaal 200 woorden over iets dat je hebt gezien of meegemaakt.

De foto is door mijzelf gemaakt

Dit bericht is oorspronkelijk geplaatst op tantetil.vkblog.nl op 11 oktober 2006

Vergelijkbare berichten