IFFR: wat hebben wij in de loop der jaren gezien?

De allereerste keer dat wij IFFR-films zagen was in Cinemariënburg in Nijmegen. Daar zijn we na het filmfestival van 1997 (denk ik…, is alweer lang geleden) naar “Best of the Fest” geweest. Een dag met vijf van de beste films van het IFFR van dat jaar. Dat beviel zo goed dat we naar Rotterdam wilden voor het filmfestival. De eerste paar jaar gingen we via een arrangement via het tijdschrift Viva. Dat waren dan 4 films inclusief een hotelovernachting in het Hilton. Heerlijk! Op een gegeven moment wilden we onze eigen films uitkiezen. Dat betekende de korte omschrijvingen uit het programmaoverzicht doorlezen en op basis daarvan een selectie maken. Toen we nog in Nijmegen woonden gingen we 1 weekenddag naar Rotterdam. Dan keken we drie films, gingen uit eten, wandelden door de Bijenkorf en De Slegte en gingen ‘s avonds weer naar huis. Sinds we in Rotterdam wonen kunnen we op meer dagen naar de film.

 

Filmfestival 2014

Anatomy of a paper-clip
Japan 2013, Ikeda Akira, 99 minuten
Kogure is een paperclipbuiger in een paperclipfabriek. Een man zonder eigenschappen. Een gelaten verliezer. Op een dag vindt hij een vlinder in zijn flat. Zij wordt zijn vrouw, maar ze is nog vreemder dan de bizarre minimale wereld waarin hij leeft. Gek grappige Japanse neofolk.

La distancia
Spanje 2014, Sergio Caballero, 80 minuten
Een performancekunstenaar wordt vastgehouden in een verlaten Siberische elektriciteitscentrale, na de onverwachte dood van zijn oligarch-opdrachtgever. Droogkomisch surrealisme (met fraaie geluidsband en ook nog drie telepathische dwergen) van Tiger Award-winnaar Caballero.

Die Frau hinter der Wand
Duitsland 2013, Grzegorz Muskala, 89 minuten
De verontrustende, griezelige sfeer is in deze film misschien wel het krachtigste personage. Martin is student en heeft dringend onderdak nodig. Hij vindt een appartement naast een mysterieuze femme fatale. Al gauw ligt zijn leven in de handen van zijn gevaarlijke buurvrouw.

Jacky au royaume des filles
Frankrijk 2014, Riad Sattouf, 87 minuten
In het koninkrijk van de ‘Bubunnes’ zijn de vrouwen aan de macht, terwijl mannen gesluierd het huishouden doen. De lieftallige jongeman Jacky moet een assepoesterachtige strijd voeren voor zijn droomhuwelijk met de kolonel (Charlotte Gainsbourg). Heerlijke satire op geslacht en macht, met een bijzondere rol voor groente.

Periscópio
Brazilië 2013, Kiko Goifman, 85 minuten
Twee mannen in een smoezelige flat verzorgen en haten elkaar. Op een dag, ineens, vanuit de vloer, een periscoop. Wie of wat vindt hun miserabele levens het bespieden waard? Lachwekkend uitgangspunt van een verontrustend, surreël en theatraal werk van Goifman.

Secretly greatly
Zuid-Korea 2013, Jang Cheol-Soo, 123 minuten
Gekke genremix zoals alleen Koreanen dat kunnen. Noord-Koreaanse spionnen doen zich bij de zuiderburen voor als dorpsgek, muzikant en student. Als ze een sms krijgen dat de missie stopt en ze zelfmoord moeten plegen, verandert de gekke komedie in een volbloed actiethriller.

 

Filmfestival 2013

Comrade Kim goes flying
Anja Daelemans/Nicholas Bonner/Kim Gwang-Hun, Belgie/Groot-Brittannie/Noord-Korea 2012, 81 minuten
Modelarbeidster droomt van een leven als trapezeartiest. Aan de inmiddels unieke toon van onverwoestbaar opgewekt sociaal-realistisch melodrama en klassiek uitgelichte, kleurrijke mise-en-scène herkenbaar als Noord-Koreaans. Met liefde en volharding gemaakt door een Belgisch-Brits-Noord-Koreaans regietrio.

Dummy Jim
Matt Hulse, Groot-Brittannië 2013, 90 minuten
Meer dan 50 jaar geleden stapte de dove James Duthie op de fiets en reed van zijn Schotse vissersdorp naar de poolcirkel en weer terug. Waarom? Daarom. Een bijzonder verhaal, dat vraagt om een bijzondere aanpak. Hulse werkte twaalf jaar aan deze visuele mix van documentaire en fictie. Een lust voor oog en oor.

Halley
Sebastian Hofmann, Mexico 2012, 85 minuten
Beto is dood en kan dat niet langer verbergen met make-up en parfum. Ook voor zombies houdt het een keer op. Maar voordat het zover is, beleeft Beto een bijzondere vriendschap met de levenslustige Luly. Hedendaagse gothic story met ongebruikelijke twist.

The sentimental policeman
Kira Muratova, Oekraine 1992, 115 minuten
Een politieman in de post-sovjettijd wil een gevonden baby adopteren. Dit haalt zijn leven overhoop. Na de shocktherapie van The Asthenic Syndrome maakte Moeratova deze briljant absurde komedie. Toch is de speelse toon doortrokken van een ingehouden droefheid en zijn de momenten van geluk te ironisch om waar te zijn.

 

Filmfestival 2012

Der fluss war einst ein Mensch
Jan Zabeil, Duitsland 2011, 83 minuten
Een jonge Duitser reist door een niet nader genoemd Afrikaans land. Al gauw verdwaalt hij en hij komt steeds dieper in het donkere continent terecht. Afrika als metafoor van het onbekende, een odyssee naar de breekbare barrière tussen mysterie en realiteit.

Gaamer
Oleg Sentsov, Oekraïne 2012, 92 minuten
Een jonge Oekraïner speelt de hele dag videogames. Hij is erg goed in het schietspel Quake, maar minder in het echte leven, waaraan hij vergeefs probeert te ontsnappen. Een sympathieke film in documentairestijl over de teloorgang van illusies en het begin van volwassenheid. Gemaakt voor 20 duizend dollar.

L’hiver dernier
John Shank, België/Frankrijk 2011, 103 minuten
Koppige jonge veeboer in afgelegen streek in Frankrijk weigert zijn manier van werken aan te passen aan de eisen van de moderne tijd. Beheerst en fraai gefotografeerd debuut van jonge filmmaker, die voelbaar verbonden is met zijn onderwerp. Mooie muziek van het Antwerpse Die Anarchistische Abendunterhaltung.

 

Filmfestival 2011

My perestroika
Robin Hessman, 2010, VS/Groot-Brittannië
Warme, intieme terugblik op de veranderingen in Rusland van de afgelopen twintig jaar. Door de ogen van een stel vrienden die, geholpen door hun eigen super8-filmpjes, terugkijken op hun jeugd in de Sovjet-Unie. Humoristisch en nostalgisch.

Homecoming (verzamelprogramma)
In Thailand kun je nog thuiskomen. Iedereen groeide op in groene dorpen en keert graag terug uit de hectische stad of van het front. Maar is er op je gewacht?
All that remains
Wichanon Somumjarn, 2010, Thailand, 8 minuten
De filmmaker verzamelt jeugdherinneringen. Zijn broer vertelde vaak het verhaal van een beet door een giftige kwal. Voor de film vertelt hij het weer.
My father
Pimpaka Towira, 2010, Thailand, 22 minuten
We zagen de confrontatie tussen de macht en de bevolking in Bangkok op televisie. Wie waren die demonstranten? We volgen er één naar zijn dorp.
Cherie is Korean-Thai
Nawapol Thamrongrattanarit, 2010, Thailand, 19 minuten
Kwestie van casting. Aanstellerige soapactrice krijgt een rol als bouwvakker. Er gaat een wereld voor haar open. Erg grappig.

Underworlds (verzamelprogramma)
In de meeste landen is animatie alleen voor kinderen. En Alice in Wonderland ook. Maar in Japan kan dat heel anders liggen. Een duistere Alice en animatie voor gothic-liefhebbers en alle anderen die zijn blijven houden van duistere fantasie.
Alice in the underworld: The dark märchen show!!
Terashima Mari, 2009, Japan, 58 minuten
Een uitgesproken gothic-versie van Alice. Alice wordt door een man gespeeld, daar begint het al mee. De kijker bepaalt of het kitsch, camp of cult is.
Midori-ko
Kurosaka Keita, 2010, Japan, 56 minuten
De filmmaker deed er tien jaar over, maar dan heb je ook een fraaie handgetekende film. Met een duistere toets, voor een volwassen publiek.

 

Filmfestival 2010

Tiger Awards Competition Short Films 3 (verzamelprogramma)
In de sectie Tiger Awards Competition Short Films worden in totaal 31 korte films getoond aan het publiek en aan een internationale jury.
Wednesday Morning two A.M.
Lewis Klahr, 2009, VS, 7 min.
IJzersterke animatie in de typische Lewis Klahr-stijl, die ditmaal zijn kracht ontleent aan de kunst van het weglaten. Met muziek van The Shangri-Las.
Underexposed
Gregg Smith, 2010, Frankrijk, 23 min.
Hubert kan een baan krijgen op het platteland. Wat eerst zo simpel leek, blijkt uiterst gecompliceerd.
Centipede sun
Mihai Grecu, 2010, Frankrijk, 10 min.
Door middel van een perfecte beheersing van zijn audiovisuele technieken creëert Grecu letterlijk vanuit het niets een kolossale geografische levensvorm.
Soy mi madre
Phil Collins, 2010, Mexico/Groot-Brittannië, 28 min.
Een uitbundige, krachtige, politieke ‘telenovela’ met Mépris-achtige momenten van puur filmgenot.

Eyes wide open
Haim Tabakman, 2009, Israël/Duitsland/Frankrijk, 91 min.
Ingetogen speelfilmdebuut over een orthodox-joodse vader en echtgenoot uit Jeruzalem die een gepassioneerde relatie krijgt met een andere man. Hij beseft hoe zielloos zijn leven hiervoor was. De gemeenschap tolereert afwijkingen van de norm alleen niet, dus hij moet kiezen: verloochent hij zichzelf of laat hij zich verstoten?

Reykjavik – Rotterdam
Oskar Jonasson, 2009, IJsland/Nederland, 90 min.
IJslandse smokkelfilm met onbeholpen gangsters (zonder vuurwapens), een strak tempo, vlotte soundtrack, offbeat humor – en Victor Löw als opgefokte, schietgrage gangster in Rotterdam. Naar een boek van IJslands bekendste misdaadauteur Arnaldur Indridason, die meeschreef aan het script. Een Hollywood-remake staat in de steigers, met Mark Wahlberg in de hoofdrol.

 

Filmfestival 2009

La memoire des anges
Luc Bourdon, Canada, 2008, 80 minuten
La Mémoire des anges is a glorious reminder of Quebec and Canada’s rich motion picture history, and a chronicle of the evolution of the city of Montreal, from its industrial heyday to its time as a stage for the Quiet Revolution and Expo 67. Consisting of more than 120 excerpts from NFB films, it also reveals the vital role the National Film Board has played in the development of Canadian cinema.

Paper soldier
Aleksej German, Rusland, 2008, 118 minuten
De subliem gefotografeerde, derde speelfilm van de zoon-van-meesterfilmer Aleksej German druipt van melancholie, en volgt de laatste preparaties voor de eerste bemande ruimtevlucht, in het Rusland onder Chroesjtsjov. Terwijl Joeri Gagarin en zijn medekosmonauten hun training afronden, kiest de film het perspectief van de arts die het stel medisch begeleidt. Zijn worsteling met zichzelf, en met de drie vrouwen die om hem heen draaien, vormt het moeilijk te doorgronden, dromerige hart van de film, tegen een achtergrond van on-heroïsch verbeelde ruimtepogingen.

German + rain
Satoko Yokohama, Japan, 2007
One of the most startling debuts of the year, Yokohama Satoko’s exuberant movie centres on an indomitable female misfit. The 16-year-old Yoshiko (nicknamed “Gorilla Man” by her boss, after a manga character) has lived alone since her parents divorced; her mother is now dead and her father is in hospital. She works as a gardener’s assistant alongside a young German guy, and is determined to make it as a singer-songwriter.

 

Filmfestival 2008

Girl sparks
Al snel wordt duidelijk dat Saeko geen gewone scholiere is. En al even snel wordt duidelijk dat dit geen gewone film is. Het lijkt de gewone wereld, maar toch weer niet. Saeko wil de schroevenfabriek van haar vader redden van de ondergang. Toch ook om te lachen.

Crossing borders (verzamelprogramma)
Drie films die eigenlijk zijn gemaakt voor installatie, maar daarbuiten heel goed blijken te werken. Een Chinese en een Taiwanese kunstenaar vinden elkaar in een ironische en contemplatieve benadering van politiek. Letterlijk en figuurlijk steken ze grenzen over.
The route
Chen Chie-jen, Taiwan 2006, 17 minuten
Een internationale havenstaking dwong een buiten de bonden om geladen schip twee jaar vergeefs van haven naar haven te varen. Tot het in Taiwan kwam. Daar wisten de bonden van niets.
On going
Chen Chieh-jen, Taiwan 2006, 27 minuten
Het is een kunstwerk en geen politiek pamflet, maar in een nationalistisch land als Taiwan heeft ook een lege ruimte of een stapel oude kranten een politieke lading.
18 days
Xu Zhen, China 2006, 24 minuten
Een kwajongensstreek, maar tevens een duidelijk politiek gemotiveerde performance. Kunstenaar valt buurland aan.

Persepolis
Animatiefilm gebaseerd op de autobiografische stripboeken van de in Iran geboren Marjane Satrapi. Opgroeiend ten tijde van de revolutie in Iran en de oorlog met buurland Irak, wilde de kleine dromer eerst profeet en toen revolutionair worden, maar puberde noodgedwongen in een Weens internaat.

 

Filmfestival 2007

D.O.A.P. (Death of a president)
Gabriel Range, Groot-Brittannië, 2006, 90 minuten
In Gabriel Ranges nepdocumentaire wordt George W. Bush neergeschoten op het moment dat hij in Chicago een hotel verlaat. Een man van Syrische afkomst wordt al snel gezien als de belangrijkste verdachte van de moord. Death of a President is beslist geen sensatiebeluste aanklacht tegen president Bush, maar een oprecht discussiestuk van een bezorgde regisseur.

Sounds of sand
Marion Hänsel, België/Frankrijk, 2006
In het poëtisch verstilde Si le vent soulève les sables blijft Franse cineast Hänsel dichtbij de realiteit met een onrustbarend verhaal over een ontwortelde familie die onder het oog van gewapende milities door de woestijn trekt op zoek naar water. Een oprecht drama zonder hardvochtig effectbejag.
met voorfilm:

The saddest boy of the world
Regisseur: Jamie Travis
Super gestileerde, geestige satire over de verdrietige Timothy die op zijn negende verjaardag een radicaal besluit neemt. Timothy voelt zich het verdrietigste jongetje ter wereld; hij wordt altijd als laatste gekozen met gym, zijn vriendjes zijn niet aardig en medicijnen helpen ook al niet. Op zijn negende verjaardag neemt hij een radicaal besluit. Supergestileerde, geestige satire op het ideale familieleven in de buitenwijken à la Todd Solondz en Wes Anderson.

A guide to recognizing your saints
Dito Montiel, Verenigde staten, 2006
Een schrijver keert na vijftien terug naar de New Yorkse achterstandswijk Astoria. Een oververhitte buurt vol werkeloosheid, geweld en interraciale wrevel. Debuterend regisseur Dito Montiel baseerde de film op zijn eigen memoires. Een ruw pareltje waarin vooral de flashbacks naar Dito’s jeugd overtuigen.

 

Filmfestival 2006

Madeinusa
Claudia Llosa, Peru/Spanje 2006, 100 minuten
Tussen Goede Vrijdag en Paaszondag is Jezus dood voor de Indio’s van het geïsoleerde Andes-dorp Manayaycuna; dan kan er dus naar hartelust worden gezondigd. Wanneer een vreemdeling uit Lima strandt in dit religieuze oord buiten de tijd en zijn oog valt op een toeschietelijke burgemeestersdochter, blijft dat niet zonder consequenties.

The lost hum
Hirosue Hiromasa, Japan 2005, 90 minuten
Het handelt over een man, die is vastgebonden in een klein appartement, omdat hij een vrouw vermoordde. Haar zus weet niet goed wat ze met hem aan moet en laat anderen dit voor haar en voor henzelf beslissen.

Raymond Red – short films
Kenners wisten al jaren dat de korte films van de Filippijnse cineast Raymond Red tot het beste en meest innovatieve horen wat de korte film te bieden heeft. Toen hij in Cannes zijn Gouden Palm won, drong het besef breder door. En nu kan iedereen ze zien. Laat de kans niet lopen.
Eternity
Raymond Red, Filippijnen 1983, 25 minuten
Nachtmerries achtervolgen de Faustiaanse wetenschapper. Het eeuwige leven is kil en kostbaar.

Eternity is, in al zijn vijfentwintig volgestouwde minuten, waarschijnlijk een van de vreemdste Filippijnse films ooit gemaakt. Het terloopse, losse camerawerk doet denken aan de duizelingwekkende vrijheid van de zwijgende film. De camerastandpunten vanuit vreemde hoeken en de schaduwrijke textuur herinnert aan de Duitse Expressionisten.
Peliluka
Raymond Red, Filippijnen 2005, 5 minuten
Leverde de jonge, 8mm-filmer Raymond Red een vermelding op in The Oxford History of World Cinema.

’The medium is the message.’ Pelikula is een puur experiment met licht, schaduw, flikkering en de persistentie van beeld. Met deze film, wereldwijd vertoond op festivals (Berlijn, Edinburgh, San Francisco, Tokio) en in grote kunstinstituten, vestigde Raymond Red al vroeg zijn naam als experimenteel super8-filmmaker en kreeg hij een vermelding in The Oxford History of World Cinema
A study for the skies
Raymond Red, Filippijnen 1998, 11 minuten
Komische impressie van de oude wens van de mens om te kunnen vliegen.

Deze korte film is een studie die Red maakte als voorbereiding op het langere concept voor The Skies, dat hij in het begin van de jaren tachtig met Ian Victoriano ontwikkelde.
Shadows
Raymond Red, Filippijnen 2000, 12 minuten
Met deze film won de maker in 2000 de Gouden Palm voor de korte film. Maar hij was al de koning van de korte film van de Filippijnen.

De korte film Anino (Shadows) gaat over een fotograaf (Ronnie Lazaro) uit de provincie die door de straten van Manilla struint. De film is prachtig gedraaid op 35mm, en het vaak vreemde verhaal is fijnzinnig. Winnaar van de Gouden Palm voor korte film.
Meckam
Raymond Red, Filippijnen 2001, 3 minuten
Een rockband bestelde een videoclip, maar de filmmaker zat met zijn hoofd al bij zijn volgende film. Een surrealistisch tapijt.

Red maakte deze videoclip voor de bekende alternatieve Filippijnse rockband Wolfgang.
Melancholy
Raymond Red, Filippijnen 2004, 7 minuten
Gemaakt met de videofunctie van een mobiele telefoon. En dat al in 2004. Lage resolutie. Hoge poëzie.

Een mobiele-telefoondagboek, opnieuw gemonteerd op een pc, als een melancholiek stuk visuele poëzie. Red onderzoekt hiermee de ironische intimiteit van technologie en zijn persoonlijke gedachten en gevoelens. Gesponsord door Nokia Filippijnen.

 

Filmfestival 2005

Les revenants
Robin Campillo, Frankrijk 2004
Wat als op een dag de alle doden van de afgelopen tien jaar terugkwamen op aarde? Dat is de morbide vraag die ten grondslag ligt aan de eerste speelfilm van Robin Campillo. Het antwoord van de regisseur levert bepaald geen zombie-slasher op, wat ook niet te verwachten was.

Delamu
Tian Zhuangzhuang, China/Japan 2004
Spectaculair gefilmde documentaire over de Theeroute, de hoogstgelegen en gevaarlijkste oude handelsroute in China. Ruim tweeduizend jaar werd thee langs deze route vervoerd. Tegenwoordig is de thee vervangen door bouwmaterialen voor een weg die de traditionele manier van leven in deze streek zal wegvagen.

Dias de campo
Raul Ruiz, Chili/Frankrijk 2004
Nieuwe en wederom betoverende film van voormalig Filmmaker in focus, Raúl Ruiz, die voor deze film terugkeerde naar zijn vaderland Chili. Twee mannen in een bar praten over hun leven alsof ze dood zijn. Waar of niet waar?

 

Filmfestival 2004

Grande ecole
Robert Salis, Frankrijk, 2004
Grande école gaat over een groep jonge mannen en vrouwen op een van de ‘grandes écoles’ in Frankrijk, waar de leidinggevende politici en bestuurders van de toekomst worden opgeleid. Ze behoren tot de top van de landelijke studentenpopulatie en de verwachting is dat ze de elite van het land zullen gaan vormen. Ze zijn voornamelijk afkomstig uit gegoede kringen en worden vanzelfsprekend opgeleid om hun macht te behouden.

Certain women
Peggy Ahwesh, Bobby Abate, Verenigde Staten, 2004
Een heel gewoon Amerikaans plaatsje, maar geen gewone mensen. En al helemaal geen gewone verhoudingen.

Un place parmi les vivants
Raoul Ruiz, Frankrijk/Roemenië, 2003
Filosofische film noir-persiflage, geïnspireerd door gangsterfilms en detectiveverhalen uit de jaren vijftig. Vertaler van wegwerpromans krijgt verzoek biografie te schrijven van crimineel die beweert betrokken te zijn bij diverse onopgeloste moorden op jonge blonde modellen.

 

Filmfestival 2003

volgens mij het eerste jaar dat we zelf films hebben uitgezocht

Poupées d’argiles
The 40-year-old Omrane is in charge to find maid placements in Tunis for the girls from his village. But the most rebel of the girls has escaped and he has to look for her to get her back in the right path. The girl refuses to lose the freedom she just obtained. For her part, the young Fedlah who was enthusiastic by going to town quickly discovers a world where childhood doesn’t belong to.

Case for a rookie hangman (Pripad pro zacinajiciho kata)
Pavel Juracek, Tjechoslowakije, 1969
Politieke parodie naar Swifts ‘Gulliver’s Reizen’. De koning die het land zou moeten regeren is al jaren weg, zonder dat het volk dit weet.

Morvern Callar
Lynne Ramsay, Groot Brittannië, 2002
Schotse vakkenvulster gebruikt na de zelfmoord van haar vriend zijn erfenis om aan haar saaie leventje te ontsnappen. Emotioneel intense roadmovie van de regisseur van het veelvuldig bekroonde Ratcatcher.

 

Filmfestival 2002

De la calle
Mexico, 2001
Authentiek en geëngageerd, ontroerend en heftig straatkinderendrama uit Mexico-Stad. Uitstekende bewerking van succesvol toneelstuk over zwerfkinderen die nog meer last hebben van de corrupte politie, dan van het zware en vieze werk.

No man’s land
Danis Tanovich, Bosnië/Frankrijk/België, 2001
Geen gemakkelijke antwoorden, geen grootse actiescènes of dappere helden in het Bosnisch conflict. Wel een briljant scenario, psychologische spelletjes, zwarte humor en suspense van begin tot einde. Een metafoor voor de waanzin van oorlog.

Blue Moon
Roadmovie annex romantisch gangsteravontuur dwars door het voormalig Oostblok, eindigend in een verlopen, maar immer sfeervol Odessa.

 

Filmfestival 2001

Een tijd voor dronken paarden
Bahman Ghobadi, Frankrijk/Iran, 2000
Hoog in de bergen van Iraans-Koerdistan, vlakbij de grens met Irak, proberen vijf broertjes en zusjes te overleven. Hun ouders zijn dood en een van de kinderen is erg ziek: hij moet binnen een maand geopereerd worden. Ayoub, de oudste broer, doet zijn best om extra werk te vinden, maar er is al nauwelijks geld om alle monden te voeden.

Dans la ville blanche
Alain Tanner, Zwitserland/Portugal, 1983
La ville blanche, de witte stad, is Lissabon als havenstad. De film wordt gedragen door twee elkaar versterkende elementen: een bijzondere fotografische kijk op de stad en de acteur

Domesticas
Fernando Meirelles, Brazilië, 2001
In Brazilië werken liefst drie miljoen dienstmeisjes, elk met een eigen, maar toch universeel verhaal over eenzaamheid, ambities, verlies, maar ook over onderlinge solidariteit en liefde.

 

Filmfestival 2000

South Park: bigger, longer, uncut
Trey Parker, Verenigde Staten, 1999
Niet iedereen vindt South Park: Bigger, Longer & Uncut leuk. Liza Minnelli, Bill Gates, Winona Ryder én Saddam Hoessein (die in de film het bed deelt met Satan) kunnen vast niet lachen om de grappen waarin ze figureren. Eigenlijk wordt iedereen wel één keer geschoffeerd in deze spin off van de beruchte animatieserie. En dat is de impliciete boodschap: humor wordt betaald met tolerantie.

Nang Nak
Nonzee Nimibutr, Thailand, 1999
Nang Nak, een spookverhaal gebaseerd op een oude legende, is in Thailand een kassucces dat niet onderdoet voor dat van Titanic in Amerika. Niet verwonderlijk, want de film biedt voor elk wat wils: eeuwigdurende liefde, bloedige taferelen en de mysterieuze wereld van het bovennatuurlijke.

Todo sobre mi madre
Pedro Almodovar, Spanje/Frankrijk, 1999
Na naam te hebben gemaakt met kleurrijke, kitscherige komedies, kwam Almodóvar, Spanjes meest succesvolle regisseur sinds Buñuel, in rustiger, melancholischer vaarwater terecht met dit bitterzoete drama over verlies, levensspijt, verlangen en vriendschap. Roth speelt een Madrileense moeder die haar tienerzoon ziet verongelukken wanneer hij de handtekening van een beroemde toneelactrice probeert te bemachtigen.

 

Filmfestival 1999

Festen
Thomas Vinterberg, Denemarken, 1998
Een vermakelijke familiereünie, schijnbaar onschuldige perikelen, en dan: de beroemde toost. Het reeds legendarische Dogma95-werk van Vinterberg behoeft nauwelijks toelichting. De internationale aandacht en begeleidende prijzenregen kan geen zinnig mens zijn ontgaan. Vinterberg plaatste heikele onderwerpen als racisme, incest en seksisme in een ongemakkelijk kader van familietraditie en decorum.

Claire Dolan
Lodge Kerrigan, Frankrijk/Verenigde Staten, 1998
Claire Dolan, een immigrante uit Dublin, werkt als call-girl in New York om haar almaar groeiende schuld aan haar pooier af te lossen. Haar cliëntèle bestaat uit een hele rits zakenlieden die seks met haar hebben, haar goed betalen en weer weggaan. Zonder een spoor van emotie lijkt ze zich door het New-Yorkse leven te bewegen.

 

Best of the Fest 1997 (Nijmegen)

Kolya
Jan Sverak, Tsjechië, 1996, 105 minuten
Frantisek Louka is een begaafd cellist maar om politieke redenen uit het Tsjechisch Philharmonisch Orkest gezet. Zijn geld verdient hij met het spelen op uitvaarten en het restaureren van grafstenen maar hij heeft altijd een chronisch geldgebrek. Louka is erg gehecht aan zijn leven als vrijgezel doch dat sluit niet uit dat hij dol op vrouwen is. Het is dan ook alleen zijn geldgebrek dat hem doet besluiten te trouwen.

The pillow book
Peter Greenaway, Frankrijk/Groot-Brittanië/Nederland, 1995, 120 minuten
Nagiko, gespeeld door Vivian Wu, koestert haar herinneringen aan de verjaardagen uit haar jeugd, toen haar vader traditionele felicitaties op haar gezicht kalligrafeerde. Ze trouwt met een man die niets van haar liefde voor literatuur en letters begrijpt. Wanneer hij haar dagboeken verbrandt, vlucht ze naar Hongkong, waar ze een succesvol model wordt. Ze neemt een serie kalligraferende minnaars, en ontleent vooral genot aan het schrijven van teksten op haar lichaam.

Brigands: chapitre VII
Otar Iosseliani, Frankrijk/Rusland/Italië, 1996, 129 minuten
Vano is koning van prachtig klein landje, zo rijk dat alle buurlanden jaloers zijn. Hij wordt echter omringd door hypocriete en verraderlijke hofdienaars. Zelfs zijn vrouw, koningin Eka, bedriegt hem. Vijf eeuwen later, in een klein landje achter het IJzeren Gordijn, is Vano een zakkenroller die zich aansluit bij de mooie Eka, om zich samen met haar in te zetten voor de revolutionaire zaak.

I shot Andy Warhol
Mary Hannon, Verenigde Staten, 1996, 106 minuten
Biografische speelfilm over Valerie Solanas, die haar ‘fifteen minutes of fame’ bereikte door in 1968 een moordaanslag op Andy Warhol te plegen. Het heersende beeld over Solanas is dat van een gestoorde lesbienne die gedreven werd door wraak omdat haar de toegang tot Warhols Factory was ontzegd.

The funeral
Abel Ferrara, Verenigde Staten, 1996, 99 minuten
We zijn tijdens de film weggelopen omdat we te moe waren
Inktzwarte gangsterfilm van ‘American independent’ Ferrara, die in Nederland bekendheid verwierf met Bad Lieutenant. Weer komen thema’s als geweld en morele dubbelzinnigheid uitgebreid aan de orde. Centraal staat de gangsterfamilie Tempio, die zich verzameld heeft voor de begrafenis van de vermoorde jongste telg, Johnny.

 

Heb jij een (of meerdere) van deze films gezien? Wat vond je van de film?