Over de voormalige scheve teen

Het is alweer bijna vijf maanden geleden dat ik de operatie aan mijn teen heb gehad. Mijn voet is nog steeds een beetje opgezwollen. Ik kan inmiddels ook weer bijna al mijn schoenen aan.

Op 24 juni ging het gips eraf. De dokter vond het er goed uitzien en als ik wilde mocht ik mijn eigen schoen aan in plaats van een soort plastic skischoen. Dat leek mij een leuk idee, maar ik kreeg mijn voet met geen mogelijkheid in mijn wandelschoen. Dus toch maar zo’n skischoen. Op zich wel handig, want daar kon mijn voet gewoon ingezet worden en dan maakte ik de schoen dicht door twee flappen met klittenband aan elkaar te plakken. De eerste stappen waren doodeng. De dagen daarna ging het steeds beter. Ik vond het heerlijk om weer door huis te kunnen hobbelen en niet meer zo’n blok aan mijn been te hebben.
Na een week of twee was mijn voet wat minder gezwollen en kon ik met wat pijn en moeite mijn wandelschoenen weer aan. En toen weer voorzichtig gaan lopen, zowel binnen als buiten. Ik voelde me bij vlagen herr Flick (uit Allo Allo).

Na een maand zonder gips kon ik alweer aardig lopen. Wandelen met Wooster gaat pas sinds drie weken weer. Hij heeft al die maanden grotendeels bij mijn ouders gelogeerd. Het is heerlijk om hem weer gewoon thuis te hebben. Al dat geknuffel hebben we wel gemist.

Inmiddels zijn we dus vijf maanden verder. Ik kan inmiddels de hele dag slenteren, maar ik merk dat ik nog wel regelmatig pijn aan mijn voet heb. Afgelopen woensdag ben ik bij de Maartenskliniek op controle geweest en het zag er volgens de chirurg goed uit. Wel heeft mijn grote teen nog steeds de neiging om tegen de andere teen aan te liggen, maar daar krijg ik sinds vandaag fysiotherapie voor.

Ik ben blij dat ik de operatie gedaan heb, maar ik ben ook blij dat mijn andere grote teen nog niet zo scheef staat dat een operatie nodig is. Het is me zowel meegevallen als tegengevallen. De weken in het gips waren vooral erg onhandig, maar toen had ik nog geen pijn. De pijn kwam pas toen het gips er af was. Je merkt dan ook pas hoe snel je spieren zijn afgetakeld. De eerste paar dagen had ik echt overal spierpijn. Vreselijk gewoon. Maar langzamerhand ging het allemaal beter en werd de pijn minder. En nu ik het resultaat zie ben ik er erg blij mee. Ik kan straks zonder pijn weer in al mijn schoenen, en die slijten dan ook minder hard op de plek waar de bobbel zat.

Oorspronkelijk geplaatst op 26 september 2009 op tantetil.vkblog.nl