Radioactive girl heeft een botscan gehad
Bijna twee weken geleden reisde ik een dagje met de trein naar Nijmegen. Het was namelijk weer eens tijd voor een botscan. De reis vanaf Rotterdam duurde bijna 2,5 uur. Voldoende tijd om heerlijk te lezen. Ik was ruim op tijd in Nijmegen en besloot om lopend vanaf het station naar het Radboudziekenhuis te gaan. Dat is ongeveer een half uur lopen. De zon scheen en het was mooi weer, wel een beetje koud.
Onderweg kwam ik langs het huis waar ik mijn eerste studentenkamer heb gehad. Dit huis staat op de hoek van de St. Annastraat en de Fransestraat. Mijn kamer was op de 1e verdieping, onder het torentje.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen was ik nog steeds aan de vroege kant. Erg fijn, want zo kon ik nog een kopje thee halen bij het café en opwarmen/bijkomen van de wandeling.
De botscan was op de afdeling van nucleaire geneeskunde. Deze afdeling zit in de kelder. Ik moest een paar minuten wachten voordat ik aan de beurt was. Voor de scan mag ik geen metalen dingen in mijn kleding hebben zitten. Daar had ik rekening mee gehouden, dus ik hoefde alleen maar mijn BH uit te trekken en kon verder mijn kleren aanhouden. Ik moest op een smalle tafel liggen met mijn benen omhoog. Het scanapparaat maakte een foto van mijn rechterheup en daarna een foto van mijn heupen en bovenbenen. Dat betekende tien minuten stil liggen en daarna was het klaar. Ondertussen gezellig gepraat met de man die de scanner bediende. Ik krijg deze botscan ongeveer elke twee jaar. Vanwege de schildkliermedicijnen die ik slik heb ik een verhoogde kans op botontkalking. Een aantal jaren geleden was mijn botdichtheid lager dan van andere vrouwen van mijn leeftijd. Ik heb daar toen medicijnen voor geslikt (Actomel en calciumtabletten). De Actomel hoef ik inmiddels niet meer te slikken. Deze botscan is om te kijken hoe het nu met mijn botdichtheid gesteld is.
De reden voor mijn dagje Nijmegen zat er op. Tijd om wat leuks te gaan doen. Met de bus ben ik naar het centrum gegaan. Bij New Dutch aan de Marikenstraat heb ik geluncht. Ze hebben hier o.a. erg lekkere broodjes. Vandaag koos ik voor een sandwich met carpaccio. Heerlijk!
Daarna ben ik naar het Valkhofmuseum geweest. Ik heb een museumjaarkaart, waarmee ik dus ook even snel naar een museum kan gaan. Op dit moment is er een tentoonstelling over gladiatoren in het museum. Voor deze tentoonstelling moet bijbetaald worden. Ik wilde alleen naar de vaste collectie. Eigenlijk vooral om de twee sculpturen van Tajiri te zien. Tajiri was een Nederlands-Amerikaanse kunstenaar van Japanse afkomst. Meer informatie over hem vind je op wikipedia. Hij maakte futuristische robotachtige beelden en ik vind ze geweldig!
Inmiddels was het tijd om weer naar huis te gaan. Over twee weken (morgen eigenlijk…) reis ik weer naar Nijmegen, want dan heb ik een afspraak met mijn professor en krijg ik de uitslag van de botscan te horen. Het was heel fijn om weer even in Nijmegen te zijn. In deze stad heb ik tenslotte bijna 20 jaar gewoond, en gestudeerd.
De foto’s zijn door mijzelf gemaakt. Het plaatje komt van de website van Flaticon
