Radioactive girl voelt zich futloos

plaatje voor radioactive girlVrijdag 9 maart had ik mijn jaarlijkse afspraak met mijn professor in het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Met mij gaat het zijn gangetje, alhoewel ik al een paar maanden merk dat ik sneller buiten adem ben dan normaal. Ook heb ik meer last van pijnlijke spieren. De professor geeft aan dat we misschien de dosis van mijn schildkliermedicijn (Euthyrox) moeten verlagen. Dat zou van invloed kunnen zijn op deze klachten. We wachten af wat er uit de bloedtest zal komen.

 

Bloedprikken

Het bloedprikken ging niet zo goed. Er waren 5 pogingen en twee priklaboranten nodig om het voor elkaar te krijgen. Ik heb het probleem dat ik alleen in mijn rechterarm geprikt kan worden en dat de ader die daar zit nogal eens de neiging heeft om weg te springen. Dat gebeurde nu ook. Gelukkig lukte het uiteindelijk nadat ik een warmwaterzak op mijn arm kreeg.

 

De uitslag

Twee weken later kreeg ik telefonisch de uitslag. Allerlei bloedwaarden (TSH, T4 vrij) waren iets verhoogd vergeleken met vorig jaar. De professor gaf aan dat hij graag de dosis voor Euthyrox wilde verlagen van 150 mcg naar 137 mcg. We hebben ook afgesproken om elkaar deze zomer nog een keer te zien.

Ik was net aan een nieuwe strip begonnen en heb die eerst opgemaakt voordat ik op maandag 23 april met de lagere dosis ben begonnen. De eerste vier weken had ik geen enkel probleem. Ik voelde me zelfs wat energieker en heb wat vaker gewandeld.

 

Hoe voel ik me nu?

Afgelopen weekend waren we een weekendje in Gent. Op vrijdag hebben we heerlijk door de stad gewandeld en van het mooie weer genoten. Zaterdagmiddag merkte ik dat ik veel minder energie had dan normaal. We moesten vaker ergens uitrusten, en dat werd steeds erger. Nadat we ‘s avonds een hapje waren wezen eten moesten we nog een half uur terug wandelen naar het hotel. Helaas kon ik steeds maar 2-3 minuten lopen voordat ik zo aan het hijgen was dat ik moest bijkomen voordat we weer verder konden. De wandeling leek eindeloos… Op zondag hadden we nog naar een museum gewild, maar we besloten om maar naar huis te gaan. Ook nu moest ik weer regelmatig stoppen om op adem te komen. Vreselijk!

Eenmaal thuis kwam ik erachter dat ik nu 5 weken de lagere dosis aan het slikken ben. Als je moet stoppen met schildklierhormonen of een lagere dosis hebt duurt het ongeveer 6 weken voordat je dat gaat merken. Dat lijkt nu het geval. Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder en merk ik dat alles waarbij ik moet bewegen moeilijk gaat. Ik heb ons appartement in 8 etappes gedweild bijvoorbeeld.

 

Wat nu?

Ik heb een berichtje gestuurd naar mijn professor om te vragen wat ik nu moet doen. Ik heb over twee weken een afspraak met hem in Nijmegen, maar dat duurt me veel te lang. Dat zou betekenen dat ik de komende weken eigenlijk niets kan doen 🙁 En dat terwijl ik allemaal leuke dingen op de agenda heb staan.

Oftewel: ik voel me ellendig! Volgens mij is het bijna 10 jaar geleden dat ik me zo ontzettend futloos heb gevoeld. Hopelijk gaat het snel weer beter met me…

 

 

Vergelijkbare berichten