Tweede dag in Petra (2 april 2019)

Dinsdag 2 april

We willen vandaag vroeger in Petra zijn dan gisteren, dus we hebben de wekker gezet. De douche geeft vanochtend wel warm water, dus we kunnen de dag met een douche beginnen. Na het ontbijt wandelen we naar de ingang van Petra. We komen tegelijkertijd aan met een bus vol toeristen, dus het is even druk. We laten onze Jordan Pass zien en wandelen verder. De zon schijnt en het is nu al warmer dan het gisteren was. De mutsen en handschoenen laten we in de tas, en na een stukje wandelen doet Christof zijn donsjasje en ik mijn regenjas uit. Die gaan in de rugzak. Doordat we niet stoppen om foto’s te maken zijn we een stuk sneller, na een uur, bij Ancient Petra.

Iets voorbij Ancient Petra beginnen we aan de beklimming naar de Monastery. Hiervoor moeten we volgens de reisgids 800 traptreden omhoog. Na het vele gewandel van gisteren zie ik hier wel wat tegenop, maar we gaan het proberen… De tocht omhoog blijkt inderdaad zwaar te zijn en ik moet regelmatig weer op adem komen en uitrusten. Gelukkig is dat ook vaak een moment om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken. We moeten ook regelmatig aan de kant voor ezels die met toeristen op hun rug naar boven of naar beneden lopen. Er zijn regelmatig stalletjes onderweg waar je van alles kunt kopen, van mooie stoffen sjaals tot koelkastmagneten.

Volgens de Lonely Planet wandel je in 40 minuten naar boven, maar wij doen er 1,5 uur over… Bij de Monastery is een café met terras en we gaan in het zonnetje zitten. We genieten van zoete thee met muntblaadjes en van het uitzicht op de Monastery. De wandeltocht was zwaar, maar wat is dit een mooi gebouw. Het is groter dan de Treasury en er zijn veel minder toeristen. Het is een fascinerend gebouw om naar te kijken.

Als de thee op is besluit Christof nog naar een uitzichtpunt te wandelen. Ik neem nog een kopje thee en pak mijn e-reader erbij. Even heerlijk lezen en om me heen kijken. Bij deze wandeling heeft Christof een mooi uitzicht op de Monastery, en ook op het land dat achter de bergen ligt.

Na 1,5 uur besluiten we weer terug te wandelen. Naar beneden gaat het gemakkelijker dan naar boven, maar ik moet nog steeds regelmatig op adem komen. Onderweg zien we een kudde berggeiten. De jonge geitjes mekkeren omdat ze niet weten hoe ze verder moeten en niet durven te springen. Met hulp van een terugmekkerende moedergeit en de herder komen ook de jonge geitjes op de goede plek uit. Vlakbij de Royal Tombs drinken we thee op een terrasje.

Vanaf het terrasje naar de ingang is zwaar, omdat de weg via vals plat omhoog gaat. Ik ben ontzettend blij als we weer bij de ingang zijn. We wandelen de laatste 300 meter naar ons hotel. Vanmorgen hebben we al uitgecheckt en onze bagage in de auto gelegd. We rijden naar Aqaba. Volgens Google Maps is het 138 kilometer rijden en doen we daar 2 uur over. We volgen de route die Google Maps aangeeft, maar dat bijkt een erg saaie route over grote wegen te zijn. Bij Aqaba is de route helemaal onduidelijk. We komen vlakbij de containerhaven en de weg lijkt dood te lopen. Maar gelukkig is er toch nog een weggetje en niet veel later zijn we bij ons hotel, Bedouin Garden Village. We brengen onze bagage naar de kamer, verwisselen onze truien voor een T-shirt en onze wandelschoenen voor sneakers. Op een terrasje genieten we van het warme weer , een gekoeld colaatje en wifi.

We zien de zon ondergaan op het dakterras, waar we zien dat we in de buurt van drie andere landen zijn. Naar het noordwesten is het 30 kilometer naar Eilat in Israël, naar het zuiden is het 16 kilometer naar de grensovergang met Saudi-Arabië. Aan de andere kant van de Rode Zee, hemelsbreed zo’n 15 kilometer, ligt Egypte. We eten in het buitenrestaurant bij ons hotel. Christof gaat voor verse vis van de barbecue en ik voor Shish Tawook. We krijgen er frietjes en flatbread bij.