Onderweg naar .... (einde) -

De vorige twee delen van dit verhaal waren op 24 augustus en 24 september.

Het klinkt alsof hij in een vrachtwagen zit. Stukken met rijden en stoppen wisselen elkaar af. Uiteindelijk staat het voertuig stil. Hij hoort deuren opengaan. Zijn cel wordt opgetild en uit het voertuig getild. Hij hangt scheef. Zijn cel beweegt niet, maar hij voelt zijn maag omhoog gaan. Waar zou hij zijn? Hij hoort een bekende stem. Zou hij eindelijk op zijn eindbestemming aangekomen zijn?

Zijn cel gaat open. Hij ziet licht. Hij mag er uit. Hij strekt zich uit en kijkt om zich heen. Ze biedt haar excuses aan voor de lange reis. Dat had zij niet verwacht. Ze is blij dat ik heelhuids ben aangekomen. Ze wijst me een goede plek aan om rustig bij te komen.

oorspronkelijk geplaatst op tantetil.vkblog.nl op 25 september 2010

Oude reacties

Bart 25-09-2010 09:37
Ja, natuurlijk…Asterix!! 🙂
De jacht, het flesje, de zanger die niet kon zingen…ik had het kunnen weten, Tante Til!
Gelukkig heelhuids ter bestemming, eindelijk… 🙂

Hartelijke groet, Bart

Catharina Anna Maria van Vliet 25-09-2010 10:01
Eind goed al goed!

Bart 25-09-2010 10:13
…en, heb je hem om bij te komen gauw een slokje toverdrank gegeven?

Tante Til 01-10-2010 04:45
@Bart: ja, ik dacht tot wel voldoende aanwijzingen gegeven te hebben, maar niemand had het door.
Natuurlijk heb ik hem aandacht gegeven. Hij staat nog steeds lachend in onze woonkamer.
@Catharina: gelukkig wel!