Wat een reis!
Afgelopen zaterdag waren C. en ik in Rotterdam voor ons jaarlijkse filmfestivaldagje. Hier zal ik later meer over vertellen. Dit verhaal gaat over de terugreis. In Rotterdam lag sneeuw en ijs. Het was koud. Gelukkig hadden we twee fleecedekens meegenomen voor in het Eendje. Om 22.30 uur reden we de parkeergarage naast het Hilton uit. We hadden inmiddels op de iPhone van C. gezien dat er een file van 8 km op de A12 stond en een van 4 km op de A15. We kozen de kortste weg naar huis, de A15.
We zaten lekker ingepakt in het Eendje: jas dicht, handschoenen aan, muts op, fleecedeken over onze benen. Zo’n Eend is namelijk hartstikke leuk om in te rijden, maar het duurt nogal lang voordat de verwarming meewerkt. En dan krijgt eigenlijk alleen de bestuurder warme lucht. Vandaar de fleecedeken!
Net voorbij de afslag Hardinxveld-Giessendam gingen de matrixborden aan. Even verderop stonden we stil. Het was 23.06 uur. Na twintig minuten stilstaan kwam er weer wat beweging in de rij auto’s. We konden 100-200 meter opschuiven voordat alles weer tot stilstand kwam. En het bleef stil….
Een groep jongens van midden twintig stapten uit hun auto’s en begonnen een sneeuwballengevecht. Een paar van hen maakte grote sneeuwbollen om daar uiteindelijk een grote sneeuwpop van te maken op de vluchtstrook.
Met de iPhone hebben we gekeken wat er voor informatie over de file te vinden was. Er stond dat er een file stond vanwege sneeuw op de weg. Er kwam nog een ambulance met zwaailichten langs, dus we gingen uit van een ongeluk.
Inmiddels hadden we de motor uitgezet en een tweede fleecedeken over ons heen gedrapeerd. Het was best koud. Veel mensen zetten hun motor uit en stapten uit. Er liepen mensen te roken. Een paar auto’s besloot in achteruit via de oprit de snelweg te verlaten. De oprit was al de hele tijd afgesloten zodat daar in ieder geval geen extra auto’s de snelweg op kwamen.
Om middernacht stonden we nog steeds stil. C. probeerde te slapen. Het was erg saai in zo’n stilstaande file. Rond 0.30 uur begon er wat beweging in de file te komen. We konden een klein stukje vooruit en stonden toen weer stil. Maar gelukkig duurde het niet lang voordat we weer een stukje konden opschuiven. Eindelijk, we konden verder naar huis. Al het verkeer moest naar de rechterbaan, want de linkerbaan lag vol ijs en sneeuw. Stapvoets reed het verkeer verder richting het oosten. En na een tijdje konden we weer redelijk rijden, met een snelheid van circa 70 km/uur.
De weg was bij vlagen slecht. Het was vermoeiend om te rijden, omdat je steeds goed moest kijken of de weg niet te glad was. De snelheid waarmee we reden varieerde van 50 km/uur als er ijs en sneeuw op de weg lag tot 70 km/uur als de weg er beter uitzag.
En eindelijk: om 2.00 uur waren we thuis. Wat een reis!
We hebben snel een kopje thee gezet en hebben dit in bed opgedronken, met de electrische deken en de tv aan. Gelukkig konden we zondagmorgen uitslapen…..
oorspronkelijk geplaatst op tantetil.vkblog.nl op 2 februari 2010
Oude reacties
Zwollywood – 02-02-2010 14:30
Wat een belevenissen zeg. Doodeng. Maar dat het heel behoorlijk genseeuwd heeft konden we ook hier zeggen. Zondagmorgen lag er een pak van 12 cm.
Tante Til – 02-02-2010 14:35
@zwollywood:
Het erge was dat er helemaal niet zoveel sneeuw lag. Maar blijkbaar, las ik gisteren op internet, was er een ongeluk geweest met een geschaarde vrachtwagen waardoor de weg niet geveegd kon worden en in die tijd heeft het gesneeuwd. Het was ook raar dat een paar kilometer na de file de weg ook slecht was, maar daar kon en mocht je gewoon doorrijden.
Het was een rare ervaring!
